ครูนุช ม่วงเก่า

จดหมายรัก

          จดหมายรัก  คือชื่อของภาพยนตร์ไทยเรื่องหนึ่ง นำแสดงโดยแอน  ทองประสม  และ อรรถพร    ธีมากร  เป็นภาพยนตร์ไทยเรื่องซึ้งอีกเรื่องหนึ่งที่ครูนุชชอบมากๆ เสียน้ำตาไปเยอะกับตอนท้ายของเรื่อง แก่นของเรื่องคือแสดงถึงอานุภาพของการสื่อสารแบบเก่าที่ขลังและมีมนต์เสน่ห์มากกว่าการสื่อสารแบบใหม่ที่ฉาบฉวยและอันตราย

          นางเอกของเรื่องเป็นสาวสมัยไอที เก่งเรื่องของคอมพิวเตอร์มากๆในขณะที่พระเอกเป็นนักวิจัยอยู่บนดอยอยู่กับพืชพันธุ์ไม้และธรรมชาติ  เรื่องอินเตอร์เน็ตสำหรับพระเอกเป็นเรื่องไกลตัว  นางเอกมีเหตุต้องไปรับมรดกของป้าคือบ้านหลังหนึ่งที่บนดอยโน่น..สิ่งที่นางเอกได้พบที่บ้านหลังนั้นก็คือจดหมายรักของป้ากับลุงที่ป้าเก็บไว้เป็นสิบๆปี แม้กระดาษจะเก่ากรอบ หมึกจะซีดจางแต่ลายมือเขียนด้วยหมึกซึมสวยงามก็ยังอ่านได้ซาบซึ้งถึงความรักของหนุ่มสาวสมัยโบราณ เมื่อพระเอกนางเอกเริ่มมีใจให้กัน นางเอกกลับกรุงเทพฯ พระเอกของเรื่องเพียรพยายามที่จะส่งอีเมลล์ให้นางเอก พยายามนั่งปั้นตัวอักษรอยู่เป็นนานสองนาน  ปรากฏว่ายังไม่ทันได้ส่งเพื่อนก็เตะปลั๊กไฟหลุด  ข้อความที่นั่งปั้นมาครี่งวันหายเกลี้ยง..ภาพยนตร์ ยังชี้ให้เห็นโทษของไอทีตรงที่ใช้เป็นอาวุธประหัตประหารกัน เพื่อนนางเอกต้องตายเพราะติดกับดักไอที  ก็คือแช็ท (พูดคุย)กับคนแปลกหน้า หลอกกันไปหลอกกันมา ถูกลวงไปฆ่าตาย ฆาตกรก็คือ “เศรษฐีแขกขาว”กำมะลอ ที่ได้พบกันในอินเตอร์เน็ต ส่วนพระเอกและนางเอกตกลงใช้ชีวิตคู่กันจดหมาย รักของพระเอกและนางเอกมาเริ่มเมื่อ...พระเอกตายจากนางเอกด้วยโรคทางสมอง พระเอกตายจากไปแล้วแต่กลับมีจดหมายมาถึงนางเอกทุกสัปดาห์ เป็นหลายสัปดาห์ เป็นจดหมายร่ำลา ให้กำลังใจ ปลอบใจ  สุดท้ายนางเอกจับได้ว่าพระเอกแอบเขียนจดหมายไว้แล้วก็ขอให้พ่อค้าในตลาดช่วยส่งจดหมายให้นางเอกสัปดาห์ละฉบับ..จนคิดว่าถึงเวลาที่นางเอกน่าจะทำใจกับการจากได้แล้วนั่นแหละพระเอกจึงเลือกใช้คลิปวีดิทัศน์ ร่ำลานางเอกจริงๆ  นี่ถ้าพระเอกเลือกใช้อีเมลล์ติดต่อกับนางเอก (อาจจะโดยใครก็ตามที่ส่งเมลล์แทน) นางเอกก็คงจับได้นานแล้วว่าที่แท้เป็นจดหมายหลอกๆ เพราะพระเอกใช้อินเตอร์เน็ต ไม่เป็น แต่เมื่อพระเอกเลือกที่จะใช้จดหมาย จึงได้เห็นความรักอันซาบซึ้งของคนสองคน นี่คืออานุภาพของจดหมาย

          นอกจากจะเป็นเครื่องมือสื่อสารในสมัยก่อนแล้ว จดหมายยังเป็นเครื่องมือเดินเรื่องนวนินายด้วย คุณทมยันตีเขียนนวนิยายเรื่อง ในฝัน  เป็นนวนิยายเรื่องแรกในชีวิต เธอเขียนเมื่ออายุ ๑๖ ปี เธอเขียนในรูปแบบจดหมาย  ค่ะ

 เวลาของจดหมายในปัจจุบันเริ่มสั้นลง..เราจะได้เห็นจดหมายกันก็ในงานราชการ และเป็นจดหมายที่เลือกส่งกันทาง e- office  (อีกรูปแบบของอีเมลล์ ) อาศัยสะดวกเข้าว่าบางทีก็ไม่ถึงผู้รับเพราะคนรับไม่ได้เปิด e- office  ดูก็มี

แม้ว่าในหลักสูตรการเรียนการสอนจะมีสาระเรื่องการเขียนจดหมายให้เด็กได้เรียน แต่ก็เป็นเพียงตำนาน ที่ไม่ได้ใช้จริงในชีวิตประจำวันเสียแล้ว เดี๋ยวนี้เด็กๆลาครูด้วยโทรศัพท์  ถ้าจะกล้ำกลืนเขียนจดหมายก็เขียนผิดเขียนถูก ผิดทั้งภาษา และรูปแบบของจดหมาย     

ในฐานะเป็นครูภาษาไทยเองก็มองลมหายใจของจดหมายอย่างเศร้าๆเหมือนกันค่ะ